Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/277

Da Wikivivàgna

23
E sciccomme prescrito aveiva ô degno
Grand’ammiraglio primma d’andâ via
(Perch’a-o ritorno lê ô l'aveiva impegno
De trovâ a çittæ nêuva zà finia),
Che tutte e case foisan fæte in legno;
E solo a Gexa e Paxo in moîn e in pria;
Subito ô fræ ô pensava a-i materiali,
Ch’ëan necessai, e a-i mezi pe dêuviali.

24
E da gente ô spediva ne-a vixiña
Foresta pe tiâ zù tronchi e ramoîn,
E a-i monti a cavâ prie pe fâ a cäçiña,
E ä valle a cavâ tüvio pe fâ i moin;
Lesta a-ô travaggio a gente a s’incammiña
Senza aspëtâ stimoli o esortazioîn:
Spagnolli e Indien in quella congiuntûa
Regattavan de zelo e de premûa.

25
Guacanagari ä valle, a-ô bosco, a-ô monte
E so squaddre lê mæximo ô guiddava;
Queste eseguivan tutte allegre e pronte
Tutto quello, che ô cappo ô gh’ordinava;
D’industria e inzegno ëan queste scarse a fronte
Di nêuvi ospiti: l’arte a ghe mancava;
Ma i Spagnolli da-e stesse ëan superæ
Pe costanza, pe forza e agilitæ.

26
Gh’ëa pe-ô monte, pe-a valle e pe-a foresta
Un moto che piaxeî fava e sorpreisa:
Là veddeivi i Indien co-e spalle e a testa
Careghe vegni zû per a disceisa
Do monte a säti e con a gamba lesta
Comme ûn, ch’ô porta roba, ch’a no peisa,
E asbriæ comme uña boccia arrobattâ
O zù da un monte, o pe uña deschinâ.