Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/173

Da Wikivivàgna

19
Ma questa so mediocre scienza annessa
A quarche atra mediocre qualitæ,
E a-ö non mediocre appoggio da contessa,
A l’ëa tanto feconda, che i duî fræ
S’han misso primma, che crepasse a stessa,
De l’ægua sotto, e ben equipaggiæ
Se a navegavan con propizii venti
Di eredi in barba e in barba a-i maldicenti.

20
O l'ëa zà ô præve in consciderazion
Da contessa installôu ne-a Cattedrale
De canonico in titolo e in funzion:
Scicchè lê ô se trovò a-o gran funerale
E a l'accompagnamento in procescion
Con rocchctto e cappin canonicale:
E a quell’epoca ô fræ de segretaio
Semplice e arente ô l’ëa zà proprietaio!

21
Anzi s’ëan preparæ zà i duî furboîn
Mentre a donna a l’ëa tosto in angonia,
Tranquillamente co-e dispoxizioîn
De chi prudentemente se retia:
Scicchè i eredi son restæ mincioin,
Nè han posciûo dî d’aveîli mandæ via:
D’andâsene co-a vidoa fù ô so vanto,
Lô a casa propria, e questa a-ô camposanto.

22
Finia a cocagna in casa da contessa
Pe non êse incoerente ä so abitudine
O mæ tutô ô s’è regordôu da nessa
Da lê quæxi lasciâ ne-a solitudine;
Frequentandome allôa con indefessa
Ostentazion d’amô e sollecitudine,
Pe poeî mette a-e mæ speise uña coroña
All’opea zà inandiâ co-a so padroña.