 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
-( VII )-
9
Un evento, che insemme avendo ûnio
Con relazioîn politiche e sociali
I popoli do Globo tûtt’in gio
Ne-i privati interesci e generali,
Per lê in ûn mondo nêuvo se son fûsi
Duî mondi separæ de lêugo e d’ûsi.
10
E mette in rimma quest’evento doppo
Che atri se son dovûi quæxi pentî
Pe êsiseghe missi, ô me pâ troppo
Ardimento, anzi troppo prezûmî....
Atra veña ghe vêu pe questo tema,
Atro inzegno pe fâghe un bello poema.
11
Ghe vêu ûn inzegno agûzzo, comme a spâ,
(M'avanzo fin a dî) de san Michê
Profondo, ampio, abbondante, comme o mâ,
Ciæo, splendido, sublime, comme ô çê,
Vario, comme i fenomeni in diverso
Moddo moltiplicæ ne l’Universo.
12
Ghe vêu ûn stûdio e ûn travaggio da fâ moî
Virgilio stesso, mentre ô dêuvia a limma,
E vegnî Omero e Milton tûtti doî
Torna orbi, e Dante magro ciù de primma,
E mette ô Tasso co-i pedanti in lotta,
E fâlo vegnî matto ûn’atra votta!
13
Coscì l'ommo erudito... E voî me dieî:
Pe vostra scûsa e giûstificazion
A quanto ô dixe cose rispondeî?..
Mi ghe rispondo ciæo, ch’ô l’ha raxon...
Ma l’ho fæta: l’è ô poema zà finio,
E de ciù zà stampôu, fæto compio.
