Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/123

Da Wikivivàgna

59
In Marcena veddeivi a primma vista
L’aia mansueta do Pastô divin;
Ne l'atro ghe veddeivi a l’aia trista
Tutta l’intolleranza d’un rabbin:
Questo de quello eterno antagonista
O contraddiva quæxi ogni pittin;
Ma quello con un fâ dôçe e flemmatico
O tempiava ô so zelo agro e fanatico.

60
O l'aveiva ô Paolotto uña figûa,
Comme l'indole, strana e originale;
Fêua che ô coppûsso a testa liscia e nûa,
Un naso grosso fêua do naturale,
Ch’ô paiva quæxi uña caregatua,
E a faccia d’un cô rosso disuguale,
Comme a luña ch’a spunta d’in Oriente
Primma che megio lûxe a l’inargente.

61
Sparsa a l’ëa a pelle de regnocchi e sarso,
E un dente ô non aveiva ne-a dentêa
O quæ ô no foise o sbercio, o rotto o marso,
O l’aveiva pe-a vitta, a-e brasse e in cea
O peî a costi ræi rustego e scarso,
I labri comme i neigri da Ghinea,
Oëge allunghie, comme due çinse appeise,
E i êuggi in sbiascio, comme i ha un Chineise.

62
Paiva ô so corpo cûrto, tosso e informe
Modellôu in sce quello d’un côa d’euggio,
O l’ëa de rotondezza coscì enorme,
Che ne-a so scheña gh’ëa l’idea d’un schêuggio,
E regordava a pansa e ô peto a-e forme
E donne grosse e e mamme de Montêuggio,
E ô passo de persoñe podragose
E so gambe bezinsce e varicose.