 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
quellu gottu de læte, ch’u faxeiva tantu ben a-a salüte caxuneive du sö povou puæ.
.jpg)
E u nu se cuntentò de questu: perché inti retaggi de tenpu, u l’inpreize ascì a intreçâ di cavagni e di panê de zuncu: e cu-i dinæ ch’u ne ricavava, u pruvedeiva cun tantiscimu giüdiççiu a tütte e speize da giurnâ. Tra i atre cose, u se cunstrüì da lê ün elegante carrettin pe purtâ a spaççiu sö puæ inte belle giurnæ, e pe fâghe piggiâ ‘na buccâ d’aia.
Doppu, inte vegge da seja, u s’ezerçitava a leze e a scrive. U l’aveiva acattòu intu paize vexin pe pochi citti ün grossu libbru, o-u quæ gh’amancava u fruntespiççiu e l’endexu, e cun quellu u fava a so lettüa. Quant’o-u scrive, u se serviva de ‘n steccun tenpiòu a üzu penna; e nu avendughe ni caamâ e ni
