Pagina:Fioretti 1465.djvu/16

Da Wikivivàgna

davanti a lo Sodam. E vegandolli, lo Sodam ave grandissima alegressa e disse: "Aora se vè veramenti che Dee m'a mandao li söi servi per la mea sarvaciom, secondo la inpromissa che me fè san Francescho per revelaciom divina". Resevando doncha informaciom de la fe de Xe. e resevando lo santo batesmo da li frai, e pöa o s'amarotì e morì de quella infirmitae e salvà l'anima soa per li meriti de san Francescho.

A lozo de Xe.


25.

Lo veraxe dissiporo de Xe. messê san Francescho, vivando in questa mizeraber vita, con tuto lo so sforso o se inzegnava de seguî Xe. so perfeto meistro: unde o vegniva spesse vote per divina hövera [che a cui egli] ge sanava lo corpo e Dee ge sanava l'anima in una mesma ora, como se leze de Xe. E ello non soramenti sanava* vorentera li levroxi, ma otra questo e' l'avea ordenao che li frai de lo so Ordem, che andando e stagando per lo mondo, che e' devesse servî li levroxi per amô de Xe., lo qua vosse esse reputao levrozo per noi. Or e' l'avegne una vota in um lögo rente a quello unde stava san Francescho, che li frai servivam serti levroxi chi eram in um ospeâ: inter li quai ne era um chi era si inportaber, chi piaschum se creiva de serto, che o fosse invazao da lo demonio, persochè o vilanezava de parolle e de bate si desconsamenti quelli chi lo servivam, e si biastemava vituperozamenti Xe. e la soa Maire, che in nissum modo non se trovava chi lo poisse ni voresse servî. Avegna che le iniurie e vilanie propie li frai se portavam de portalle pacientementi per cresse lo merito de la paciencia; nintedemen le iniurideiurie de Xe. ni de la soa Maire non le poivam portar, e infra lô se deliberàm de abandonallo: ma pu e' non lo vossem fâ fin a tanto che non lo dixessem a san Francescho, lo qua stava lantora in um lögo rente. E dito che ge l'avem, san Francescho se ne vegne a questo lögo; e zonzando lì si lo saruà digandoge: "Dee te dea paxe fraello mê". Respoze lo levrozo digando: "Che paxe poss-e avei da Dee, chi o m'a levao ogni paxe e ogni bem e a-me faito fetido e spusente?" E san Francescho ge disse: "Agi paciencia, persochè le infirmitae de lo corpo si sum daite da Dee per sarvaciom de le lor anime, e perssò e' sum de grande merito, quando e' sum portë pacientementi". E lo infermo respoze: "Como poss-e portâ paciencia per la peña chi me afrize lo di e la nöte? E non soramenti e' sum afrito da la infirmitae, ma pezo g'è che li frai me fam grevessa e si non me vörem servî como e' dem." Alaora san Francescho, cognossando per revelaciom che questo responde procedeiva da lo maligno sprito, de che o ze e misese in oraciom e pergà[sic] Dee per ello devotamenti.

E faita che ello ave l'oraciom, o tornà a ello e disse cossì: "Se ti vöi, e' te vögo servî mi, pöa che ti non te contenti de li atri". E lo infermo disse: "O me piaxe, ma che me porë-to pu fâ cha li atri?" Respoze san Francescho: "So che ti vorai e' te farò". Disse lo levrozo: "E' vögo che ti me lavi tuto, persochè e' spusso si forte che mi propio non lo posso soferî." Alaora san Francescho de subito fè aschadâ de l'aigoa con monte erbe odoriffere, e pöa o despogà questo e incomenssallo a lavâ con le soe main, e um atro frai meteiva sum*su] l'aigoa. E per divin mirachullo, in quello lögo unde san Francescho meteiva le soe main, se ne portava la lepra da la carne e ne romagniva[sic] preffetamenti sanâ. E como la carne se incomensava a sanâ, cossì o se incomenssava a sanâ l'anima: unde vegandosse goario, o l'incomenssà de avei pentimento de le soe peccae, e incomenssà de piangie amarissimamenti: si che dementechè lo corpo se sanava de föra de la lepra [per lo lavamento dell’acqua], cossì l'anima se sanava de lo peccato[sic] per lo lavamento de le lagreme e contricium.

E seando liberamenti sanao quanto a lo corpo e quanto a l'anima, umermenti o se rendeiva in corpa e dixeiva in ata voxe pianzando: "Goai a mi, che e' sum danao e degno de lo inferno per le iniurie che o dite e faite a questi frai, e per la inpaciencia e ihastema che o faito contra de Dee". Unde per XV di o perseverà in amaro pianto de le soe peccae e demandà mizericordia a Dee, conffesandosse intregameti[sic] de le soe peccae. E san Francescho vegando cossì esperso miracullo lo qua Dee avea faito per le soe main, si lo regracià poa anda, e pöa o se partì per andâ in um paize asai da la longa; persochè per l'umilitae o voreiva fuzî ogni vanagloria mondana e in tute le soe övere soramenti serchava lo onô e la gloria de Dee e non la soa propia. E como piaxè a Dee, lo dito levrozo sanao de lo corpo e de l'anima, e depoî li XV di de la soa penetencia o se marotì de una atra infirmitae: e armao de li Sagramenti de la santa Zexia la soa anima ze a pareizo e aparsse in aire a san Francescho chi stava in una celva in oraciom, e ge disse: "Cognossime-tu?" E san Francescho disse: "Chi e-tu?" Respoze quello: "E' sum lo levrozo lo qua Xe. beneito sanà per li toi meriti e anchöi si vago in vita eterna; e si rendo gracia a Dee e a ti. E beneita sea l'anima e lo corpo to, e beneite seam le toe parolle e le toe övere, perssochè per ti se salva monte anime. E sapi che non è di a lo mondo che li Angeri e li atri santi non regraciem Dee de tanti boim fruti e miracolli como ti e li toi frai fan in questo mondo; e inpersò conffortate e regracia Dee, e sta con la soa benissiom." E dite queste parolle, o se ne ze in cell; e san Francescho romaze tuto consorao.

A lozo de Xe.


26.

San Francescho andando una vota per lo dezerto de Borgo a lo Santo Sepolcro e passando per um castello chi se piamava Monte Cazâ, o vegne a ello um zovem dellichao lo qua ge disse: "Paire, e' voreiva vorentera esse de li vostri frai". E san Francescho ge respoze: "Figiör, tu ê zovem dellichao e fossa che ti non poressi sofferî la povertae e asperessa nostra." E ello respoze: "Paire, non sei-vo homo como mi? Doncha como o[sic] sostegnî voi, mi per la gracia de Dee e' lo sosterò." E questo parllâ piaxè monto a san Francho; de che o lo benixì e lo resevè in la religiom e missege nome frai Angero. E questo zovem se passava si graciozamenti, che de lì a pocho tenpo san Francescho lo fè goardiam de quello