Ms. Ricci 176/Ringratiamento a ro mego Pizzorno per unna Meisinna

Da Wikivivàgna
Poesie in lengua Zeneise de Giurian Rosso
Ringratiamento a ro mego Pizzorno per unna Meisinna
Da-o ms. Ricci.176, Arch. Stor. do Comun de Zena, www.storiapatriagenova.it.
azonto quarche acenti: acento grave = vocale curta, acento aguçço = vocale longa, -où = dittongo
[p. 89v modifica]
Ringratiamento a ro mego Pizzorno per unna Meisinna


Cancaro, sció Magnifico,
Cos'hei pensoù de fá?
Che m'oreivo sciugá
Per fin da ra revertega ro sugo
E fame restá chì comm'un sambugo?

[p. 90r modifica]



V'asseguro a ra fè
Che m'hei azebiboù comme se dè.
Mi n'ho ciù in corpo in fin d'interioi,
Onde ben posso dí,
Ch'ho ra pansa chi pá fora[sic] de lesca,
Che m'hei servio sta votta in tra ventresca;
Ma questa l'è da rie,
Che vuoi vegnando chie
In primma me miré
Da puoe me demandé
Se ra meisinna ha feto ro servixo
E non ghe vei che poero un crocefixo?
E che non m'è restoù manco de feto
Ciù unna stissa de maol'in ste quattr'osse,
E che se me n'è andeto
Con re parte sottí re parte grosse?

Son vuoeo de drento comme un Archibuxo,
Puoero una mumia, un stecco, unna stacchetta,
Anzi che miegio d'unna lanternetta
Son così acconso ch'a ro só straluxo,
Si m'è restoù, non gh'è che dí, l'è vera,
Ro mé corpo diafano in manera,
Che se me butté un oeggio un po li drento,
Conseguirei de Socrate l'intento;
Perchè, senza fenestre de Christallo,
Vuoi me virei ro cuoe senz'intervallo;
Onde senza fandonie ve prometto
Porrò vantame d'ese un hommo s[c]cietto.
Bioù ro Mondo a ra giorná d'ancoué,
S'ogn'un mostrasse, comme mi, ro cuoe.

[p. 90v modifica]

Ma cose diggo mi,
Che se m'attacco chì,
Non m'attruoevo ciù cuoe, pansa, ni peto,
Corá, ni figaretto, ni pormon,
Onde no sò se m'haggie, in concrusion,
Ciù ri membri in astreto, ni in concreto.
Ma per sercari un poco con destrixe
Cos'è steto de ló,
Miremmo un poco in ro posterió
Cose Meitr'Aristotile ne dixe.
Vuoi me direi, che diggo desbaratti,
Comm'intran chì queste raxoin da matti?
Son matto? O via, dí ben, ma me ro merito
Fé conto, ch'oeggie dive, patron mio,
Ch'in quest'orribil caxo ch'è seguio,
Sempre è steto presente ro preterito.

Caro Patron, renego l'Antechristo,
Se vuoi per sorte ve trovavi in loco,
Ben gh'haveressi visto,
Che me gh'è mancoù poco,
Che li per besaguo
Non me ghe sé scuggioù l'annima intrega,
Che se mi in somma in corpo havesse havuo
Tutta ra spetiaría, con ra buttega,
N'accadde a dí son novité de mazo
Mi n'haveré posciuo fá tanto frazo.
Dí un poco a mé compá ro spetiá,
Per fin che mi son vivo,
Ch'o se vegne a pagá
Za che ero megamento è solutivo;

[p. 91r modifica]

Ma vorré faghe ra solution,
Per ciù commodité,
Carissimo patron,
Con ro bon mezo de Vosignoria,
Con pagaro de tanta mercantia:
Lé a mi ch'o fasse quest'agilité
De piggiá roba in cangio de diné.
Mi a lé quest'atra de pagaro presto
Senza ch'in Corte o liquide ro conto,
Za che per mi non è muoé steto apponto
Un conto muoé ciù liquido de questo;

Perchè apponto m'ha ere
S'o non m'ha liquidoù, che non ghe voere.
Ciù è Moere de Dio!
Mi son si frusto, e così allengerio
E pin solo de vento, e de desvitto,
Che s'appè mé moggié me stranuasse,
Mi me croù, che ciù lonxi a me buttasse,
Che non fè Rodomonte l'eremitto.
In bonna concrusion,
Puoero de quelli chi ha sciorbio ro tron;
Onde mi son con stravaganza ancuoe,
Miré se questa bagna,
Vegnuo d'hommo in Zeneise, hommo in Spagnuoe
Perchè s'a ri homm'in Spagna
Ghe dixan ombre fé pu vostro conto,
Ch'un hommo mi no son, ma un ombra apponto,
Ombra de corpo, ch'ha perduo de corpo
L'annima, per sc[]ciuppá de má de corpo
Onde che sta mattin ra mé meité

[p. 91v modifica]

Ciamandome d'in letto,
Me dixe: comme stavo annima mé?
E mi gh'ho dito con un sospiretto,
Appointo annima mê, non puoe dí megio,
Che ro corpo è in tro libero dro spegio.
Lé subito ha resposto de capritio:
Donca muoé ciù o no puoe andá in offitio?
E mi: Non dubitá, che senza fallo
N'è per mancá l'offitio de Rapallo.
E lé lantó repiggia
L'è megio da Levante quattro miggia
All'hora mi con doe parolle tenere,
Ghe diggo ch'a ghe mette Porto Venere.
E lé dixe lantora,
Appresso Porto Vene gh[']è Malora.
Mi in bonn'hora ghe diggo: ro mé cuoé,
Ti m'hé giusto toccoù donde me duoé.

Carissimo Magnifico,
Capí ro Geroglifico;
Quarche votta un zitten comme se dè,
Fa da bonn'anno a marapasqua un sato
Per vorei lé, ciù spesso ch'o no dè,
Ro pubrico anteponne a ro privato.