Ms. Marston 56/De lo testamento vegio e növo/Chì se contèm como lo segnó Dee disse a Moizes che ello menasse lo povo in terra de promissiom

Da Wikivivàgna
Manoscrito Marston 56, 1465: De lo testamento vegio e növo
Como lo Segnó Dee disse a Moizes che ello menasse lo pövo in terra de promissiom
tra parentexi quaddre e lettie da azonze, tra parentexi tonde quelle da esponze, lasciao a tirde in sciâ n, in corscivo i atre ligatue, in appexe i azonte posterioî, azonto maiuscole, pontezatua e diacrittichi segondo a prononçia zeneize do '700 (descrita da-o Prien), acento aguçço = vocale longa, acento grave = vocale curta, ö = œu, ë = æ, e’ = pronomme sogetto de I e III pers. scing. e pl., ‛o = pr. sog. II pers. pl.

[p. 14v modifica]

Chì se contèm como lo Segnó Dee disse a Moizes che ello menasse lo pövo in terra de promissiom.

Lo nostro Segnor Dee disse a Moizes: "Desvala de questo lögo, ti e lo pövo che ti menasti de Egito, e meñali in terra de promissiom, che promissi a lor pairi Abram, Jsach, Jacob, la quá terra abonda laite e melle[sic]. E si manderò lo mé angero avanti chi te gierà e te farà fuzí davanti a li figij d'Issael da tuti li pövi da mori[sic], e de li Farixei, Gregoxei e Ierbuxei e Filesti, e tuti questi pövi som contra de mie, ma e' non verò contego[sic], persochè questo pövo si è de mara testa, e fossa una fiá e' me irerò contra de lor e si lo destruerò".

E quando lo pövo ave odío quelle parolle, si incomensàm a pianzere[sic] monto forte, ni se vossem alegrá ni vestí le lor belle vestimente.

Disse lo nostro Segnor Dee a Moizes: "Li figij d'Issael sum de duri servixi[1], e dige che verò una fiá in mezo de ló e si li destruerò".

Or lantó li figij d'Issael intràm in li söi tabernachuli e ge stavam dentro in zenogjom e adoravam lo nostro Segnor Dee. E Moizes preize lo so tabernachulo e portàlo föra de lo oste. E quando Moizes insì föra per andá a lo tabernachulo, levasse tuta le gente e stavam tuti a la porta de la soa tenda, e goardavam aprövo a Moizes, finchè o fo intrao dentro da lo tabernachulo. E quando Moizes fo inter lo so [tabernachulo], de lo monte insì tuto lo una novera chi croviva tuto lo tabernachulo de Moizes, e lo pövo stava a l'intrá de le lor tende e adoravam lo nostro Segnor Dee, e Moizes parlava con lo nostro Segnor Dee cossì como um homo. E quando Moizes se ne tornà a lo pövo per anonciáge so che lo nostro Segnor Dee ge comandava, e lo fantim Joxuxe, chi era servo de Moizes, si goardava lo tabernachulo.

  1. cerno quod populus iste durae cervicis sit