Ms. Marston 56/De lo testamento vegio e növo/Chì se contèm como Nabucdanozor preize Ierusalem fin a lo tenpo de Teris re de Persia chi per so comandamento retifichà lo tenpio

Da Wikivivàgna
Manoscrito Marston 56, 1465: De lo testamento vegio e növo
Como Nabucdanozor preize Ierusalem fin a lo tenpo de Teris re de Persia chi per so comandamento retifichà lo tenpio
tra parentexi quaddre e lettie da azonze, tra parentexi tonde quelle da esponze, lasciao a tirde in sciâ n, in corscivo i atre ligatue, in appexe i azonte posterioî, azonto maiuscole, pontezatua e diacrittichi segondo a prononçia zeneize do '700 (descrita da-o Prien), acento aguçço = vocale longa, acento grave = vocale curta, ö = œu, ë = æ, e’ = pronomme sogetto de I e III pers. scing. e pl., ‛o = pr. sog. II pers. pl.

[p. 20v modifica]

Chì se contèm como Nabucdanozor preize Ierusalem fin a lo tenpo de Teris re de Persia chi per so comandamento retifichà lo tenpio.

In quello tenpo regnà Nabucdonozor in Ierusalem, e insì contra a Ioachim a canpo. E Nabucdonozor lo preize e destruse Ierusalem e tuta la övera che avea faito Saramon. E arobàn lo tenpio. E arobàn quelli trenta denari che [p. 21r modifica]offerì la rena Saba a lo tenpio, e menane Ioachim e soa mogé e tuta la soa gente, e menàne per ihavo Ioromia proffea[1] e menassene Daniel, Misael Enaria e Azaria, e mize e Damel misse nome a Daniel Badasal, e a Misael Sidrach, e Anani Midrach, e a Azaria Abdanago, e levà re per soa vorontae Amatisia, chi era barba de Ioachim. E regná in Ierusaelm[sic] agni XI. E Nabucdonozor ge misse nome Dexidras. E questo re vivè in ree övere, e seando Nabucdonozor in Babilonia, si fe fá una statua de oro chi era ata LX goa, e fe fá una cria che tuta la gente vegnissem orá quella statua e che fossem tuti aparegiai quando e' odissem le tronbe e le nachare e li atri strumenti.

Or tuti quelli de la terra fem quello che Nabucdonozor avea comandao. E in quello tenpo eram trei fantin in Babilonia, Anania, Azaria e Misael, e quando li atri andavam a orá quella statua, quelli trei fantin non ge andavam. Unde o fo archuim davanti Nabucdonor[sic] chi ge dissem como quelli trei fantin non voream orá la statua, cossì como ello ave comandao. De che Nabucdonozor se irà e comandà che quelli trei fantin ge fossem menë davaniti[2], e quando e' ge fon, o ge disse como era so che elli avesem tanto ardimento che elli desprexassem li söi comandamenti, per che elli non voream orá lo so dee.

Respozem quelli fantin: "Sapi, segnó re, che noi non oramo li töi dee, pesochè elli non son dee, avanti e' sum övere faite per man de homo, ma noi oremo e cremo quello Dee chi a creao e faite tute le cosse de questo mondo".

De le quë parolle Nabucdonor fon[sic] pin de grande ira e disse: "E' zuro per li mé dee, che se voi non orerei anchöi li mé dee, che e' ve farò zitá inter una cádéra ò fornaxa ben ardente, e faròve bruxá nui."

Or quando vègne l'umdeman, Nabucdonozor comandà che le tronbe e le nachare fossem sonae segondo che era uzansa, unde tuta le gente de la terra ge zem orar quella statua, e quelli trei fantin non ge vossem andar. E lo re fe comandá che elli fossem zitai inter una fornaxa. E quando li fantin ghe fon dentro, incontenente o desseize lo angero da cel e intrà con elli inter la fornaxa, e la sama stava IIII-VIIII goa sorve la fornaxa, e se ge bruxà tuti quelli chi atisavam lo fögo, e a li trei fantin non fe nissum mar. E lo angero andava dentro la fornaxa con elli.

E de li a 'n tenpo si vègne anchora d Nabucdonozor in Ierusalem e si preize lo re chi se ne fuxiva[sic] per lo piam de citae de Iericho, e menàlo in Antochia e felo degolar in in corte, e semegeivementi o ge fe degolar davanti li söi figi forti e a ello o ge fe trá li ögi e pöa o lo menà con li söi cavaler in Babilonia. E questa fo la stralataciom de Babilonia de la quá se parla in lo Avangerio. E li figi d'Issael stem in quella cativetë agni LII-. E tuto quello ge vègne per lo peccao che avei odío de sorva.

Sirio, re de Persia, per lo comandamento de lo nostro Segnor Dee, si comandà che lo tenpio de Ierusalem fosse refaito, lo quá era staito destruto, e fe retornà tuti li Zué a caza lor, e che elli poissem retorná a la lor vorentae.

  1. Questa a dev'ese a forma ciu viaxa, (o profæa, i profæ) e a doviæ rimâ con giæa, monæa, sæa, cianæa ecc. (G. Musso)
  2. ò davainti