Li fioreti de messê san Francescho/28

Da Wikivivàgna
Li fioreti de messê san Francescho
cap. 28
da-o manoscrito Marston 56, f. 133r. - 156v., da libraja Beinecke de Yale, 1465;
clicca i asterischi pe di rafronti co-a verscion toscaña;
clicca o segno inta colonna de scinistra pe vixoalizâ a verscion toscaña a fronte

[p. 142r modifica]28.

Quanta gracia fa spessa vota Dee a li poveri evangeliciisti, li quai per lo amô de Dee abandoñam lo mondo, e questo se mostra in frai Bernardo, lo qua, pöa che ello ave preizo lo abito de san Francescho, specisime vote e' l'era levao in Dee per contenplaciom de le cosse selestiae. E inter le atre cosse o ge vegne una vota, che seando ello in zexa per odî la messa e abiando tuta la soa mente in Dee, o vegne si abraxao e levao a Dee per contenplaciom intanto che, levandosse lo Corpo de Xe., o non se ne acorsse niente, ni se inzenogà, ni se trè lo capusso, como favam li atri chi ge eram, ma sensa bate lo ögo, e goardando cossì fiso, o ge stè da la matin fin a l'ora de noña senper insensiber. E depoî noña retornando in ello, e' l'andava per lo lögo senper criando forte e amirativamenti: "O frai mê, o no è nissum ni si grande ni si nober in questa contrâ, a lo qua a lo qua Dee ge avesse promisso um belissimo paraxo pin de oro e d'argento, che o non zeisse con li sachi* per pigiallo: doncha andemo con lo cör a pigiâ quello nober tezoro selestiâ promisso a li amoî de Xe."

E questo fo quello veneraber frai Bernardo, lo qua aveiva tanto la mente levâ in cel, e in tuto lo tenpo de la soa vita, dapöi che o seguì san Francescho, o non fo mai che ello se levasse la fame de quelle cosse chi ge eram misse davanti, digando de quelle cosse che lo cör gusta e non se ne leva la fame, o ne fa grande astinenssa. E senper se alegrava de le cosse chi ge pareivam boñe a la bocha. Or o vegne in tanta caritae e lume de intendimento che li grandi teolagi recoreivam a ello per asolaciom* de fortissime questioin e de maravegoxi* passi de la santa Scritura; e ello ge mostrava ogni diffinitiva.

Inpersochè tuta la soa mente era levâ tuta da le cosse terenne, e ello como rondena vorava senper in ato per contenplaciom; unde alchuna vota o se [p. 142v modifica]trovava sum li monti ati e salvaigi, contenplando senper in le cosse celestië. Per la qua cossa frai Egidio dixeiva de ello a caschum, che questo don non era daito cossì a tuti li atri homi como a frai Bernardo de Quintavilla*, soè che vorando o se passeiva como le rondene. E per questa e atre gracie che ello aveiva da Dee, san Francescho spesse vote se dava lögo de trovâsse a parllâ con ello e cossì de di como de nöte; de che una vota e' fon trovai per tuta la nöte levai a Deo[sic] in la selva per contenplaciom, unde e' li vin tuti doi parllâ de Dee.

Lo qua è beneito in seculla secullorum Amen.