Li fioreti de messê san Francescho/17

Da Wikivivàgna
Li fioreti de messê san Francescho
cap. 17
da-o manoscrito Marston 56, f. 133r. - 156v., da libraja Beinecke de Yale, 1465;
clicca i asterischi pe di rafronti co-a verscion toscaña;
clicca o segno inta colonna de scinistra pe vixoalizâ a verscion toscaña a fronte

[p. 138r modifica]17.

Un grassom monto puro e innocente vivando a l'Ordem de san Francescho*; e' stava a l'Ordem in um lögo picenin de li quai frai per necessitae de dormî si dormivam a capoleto. Or o cheite che san Francescho vegne a lo dito lögo; e la seira, dita Coniheta, o se misse a dormî per poisse levâ la nöte per orâ, quando li atri frai dormissem, como e' l'era uzao de fâ. E lo dito grassom se misse in cör de spiâ solicitamenti le ore* de san Francescho, per poi cognosse la soa santitae e speciamenti per savei quello che o fava la nöte quando o se levava. E asochè lo söno non lo ligasse, questo fantin se penssà de metese a dormî apè de san Francescho e ligà sa[sic] soa corda con quella de san Francescho, per sentillo quando o se levasse e de questo san Francescho non sentì niente. Ma la nöte sum lo promê söno, quando tuti li frai dormivam, san Francescho se levà e trovà la soa corda ligâ con quella de quello grassom e desligalla piannamenti, che lo grassom non sentì, e zesene soreto a la celva, e intrà in una cella, e lì o se ge misse in oraciom.

E de lì a una pessa lo grassom se dessà, e trovando la corda [d]essligâ e san Francescho esse levao o se levà suza e lo ze sercando da lê a lê*; e trovando la parta[sic] averta unde se anda[va] a la celva, e vegiando rente a lo lögo unde san Francescho orava, e' l'incomenssà a odî um gram parllâ; e acostandosse per intende quello che o dixea, e' vi una laxe[sic] maravegoza la qua atorniava san Francescho, e in quella luxe ge era messê Ihu. Xe. e nostra Dona e san Zoane Batesto e lo Evangelesto e grande murtitudem de Angeri, li quai parllavam con san Francescho. E lo grassom vegando questo, o cheite in terra como morto. E pöa conpio lo misterio de quella santa operaciom* e tornando san Rancescho[sic] a lo lögo de li frai, o trovà lo grassom acoregao per la via como morto, e per conpassiom o se lo levà in brasso e retornallo a lo so leto com[sic] fa lo bon pastô a la pegora.

E sape da ello la vixiom che l'avea visto, e ge comandà che o non lo dixesse a nissum, demente che o fosse vivo. E cressando lo grassom in grande gracia de Dee e de san Francescho, o fo um gram varentomo in l'Ordem, e depoî la morte de san Francescho, o lo revellà a li frai.

A lozo e a gloria de messê Ihu. Xe. Amen.