L'Evangeliu segundu Mattê/cap. XXV
←cap. XXIV | L'Evangeliu segundu Mattê de cap. XXV |
cap. XXVI→ |
ALLÙA u regnu du sê u s’assumeggià a dexe vergini che avendu piggiòu i so lümmi sun andæte incuntru a u spuzòu e â spuzâ.
2 Ma sinque de lu ean scemme e sinque asperte;
3 Ma ê sinque scemme avendu piggiòu i so lümmi, nun aveivan piggiòu dell'euiu cun lu;
4 Ma i asperte han piggiòu cu i lümmi dell’euiu in ti so vazi.
5 E tardandu u spuzòu, tütte han pizaggiòu e se sun addurmìe.
6 E a meza neutte s’è fætu ün criu: eccu che ven u spuzòu; sciurtîghe incuntru. 7 Allùa se sun alsæ tütte quelle vergini, e han preparòu i so lümmi.
8 Ma ê scemme han ditu a i asperte: dæne du vostru euiu, perchè i nostri lümmi s’ammortan.
9 I asperte g’han rispostu e han ditu: perchè per caxu u nu segge assæ nè per vuiâtre nè per nuì, andæ ciütostu da chi ne vende e accatævene.
10 Ma mentre andavan a accattâne l’è vegnüu u spuzòu, e quelle che ean prunte sun intræ cun lê a ê nosse, e l’è stætu serròu a porta.
11 Е finalmente sun anche vegnüe i âtre vergini dixendu: Segnû, Segnû, arvine.
12 Ma quellu rispundendu u g’ha ditu: in veitæ ve diggu mi nu ve cunusciu.
13 Stæ dunque sveggiæ, perchè nu seì u giurnu nè l’ùa.
14 Perchè cumme ün ommu partindu pe ün paize luntan, u l’ha ciammòu i so servituì e u g’ha cunsegnòu i so ben;
15 Е u l’ha dætu a ün sinque talenti, all’âtru duì e all’âtru ün, a ognün segundu a so capasitæ; e u l’è partìu sübitu.
16 Quellu dunque cu l’aveiva risevüu sinque talenti u l’è andætu, u i ha trafeghæ, e u n’ha guadagnòu àtri sinque. 17 Parimente quellu cu n’aveiva risevüu duì u n’ha guadagnòu âtri duì.
18 Ma quellu cu n’aveiva risevüu ün u l’è andætu, e u l’ha fætu ün pertüzu in ta tærа, e u l’ha ascuzu u dinâ de so padrun.
19 Ma doppu multu tempu l’è riturnòu u padrun de quelli servituì, e u i a ciammæ a cunti.
20 E avvixinanduse quellu cu l’aveiva risevüu sinque talenti, u ghe n’ha prezentòu âtri sinque dixendu: Segnû, ti m’hæ dætu sinque talenti; eccune sinque de ciü che ho guadagnòu.
21 U so padrun u g’ha ditu: va ben, servitû bun e fedele; perchè ti è stætu fedele ne u pocu t’incumbensiò de multe cose; intra nell’allegressa de to padrun.
22 Se prezentòu poi anche quellu che u l’aveiva risevüu duì talenti e u l’ha ditu: Segnû, ti m’hæ dætu duì talenti; eccu che n’ho guadagnòu âtri duì.
23 U so padrun u g’ha ditu: va ben, servitû bun e fedele; perchè ti è stætu fedele ne u pocu t’incumbensiò de multe cose; intra nell’allegressa de to padrun.
24 Accustanduse poi anche quellu cu l’aveiva risevüu ün talentu u l’ha ditu: padrun, so che ti è ün ommu severu, che ti taggi u gran duve ti nun hæ seminòu, e ti raccheuggi duve ti nun hæ versòu; 25 E avendu puia sun andætu, e ho ascuzu suttutæra u to talentu; eccu ti hae quellu che l'è to.
26 Ma u so padrun rispundendu u g’ha ditu: servitû cattivu e pôtrun, ti saveivi che mi taggiu u gran duve nun ho seminòu, e raccheuggiu duve nun ho versòu:
27 Ti duveivi dunque dâ u mæ dinâ a i banchieri, e riturnandu avieivu risevüu u mæ cun frütu.
28 Piggiæghe dunque u talentu, e dælu a quellu cu l’ha dexe talenti.
29 Perchè a chiunque ha ghe sâ dætu, e u sâ nell’abbundansa, ma a chi nun ha ghe sâ piggiòu anche quellu che ghe pâ d’aveì.
30 E cacciæ quellu servitû inütile ne ê tenebre de feua: là ghe sân centi e ruggiâ de denti.
31 E quandu vegnià u Figgiu dell’оmmu ne a so maestæ e cun lê tütti i angei, allùa u s’assetttià surva u tronu da so maestæ,
32 E tütte ê nasiuin se radüniàn davanti a lê, e u separià ün da l’âtru, cumme ün pastû u separa ê pegue da i cravetti;
33 E u mettià ê pegue â so drita, e i cravetti â sinistra.
34 Allùa u re u dià a quelli che sân â so drita: vegnî, benedetti de mæ Puæ, pussedeì u regnu preparòu a vuì scin dâ fundasiun du mundu.
35 Perchè ho avüu famme, e m’eì dætu da mangiâ; ho avüu sæ, e m’eì dætu da beive; sun stætu ramingu, e m’eì dætu allogiu:
36 Nüu, e m’eì rivestìu; marottu, e m’eì vixitòu; ea in prexun, e seì vegnüi da mi.
37 Allùa i giüsti rispundiàn dixendu: Segnû, quandu t’emmu vistu che t’aveivi famme, e t’emmu dætu da mangiâ; che t’aveivi sæ, e t’ emmu dætu da beive?
38 E quandu t’emmu vistu ramingu, e t’emmu allogiòu, o nüu e t’emmu rivestìu?
39 O quandu t’ emmu vistu marottu o in prexun semmu vegnüi da ti?
40 E u re rispundendu u ghe dià: in veitæ ve diggu: quante votte l’eì fætu a ün de questi mæ fræ ciü piccin, l’eì fætu a mi.
41 Allùa u dià anche a quelli che sân â sinistra: andæ via da mi, maledetti, in tu feugu eternu cu l’è preparòu pe u diau e pe i so angei:
42 Perchè ho avüu famme, e nu m’eì dætu da mangiâ; ho avüu sæ, e nu m’eì dætu da beive ;
43 Ea ramingu, e nu m’eì allogiòu; nüu, e nu m’eì rivestìu; marottu e in prexun, e nu m’eì vixitòu. 44 Allùa rispundiàn anche questi dixendu: Segnû, quandu mai t’emmu vistu affamòu, o che t’aveivi sæ, o ramingu, o nüu, o marottu, o in prexun e nu t’emmu ascistìu?
45 Allùa u ghe rispundià dixendu: in veitæ ve diggu: tütte ê votte che nun l’eì fætu a ün de questi ciü piccin, nu l’eì fætu mancu a mi.
46 E questi andiàn nell'eternu turmentu, e i giüsti ne a vitta eterna.