L'Evangeliu segundu Mattê/cap. XIX
| ←cap. XVIII | L'Evangeliu segundu Mattê de cap. XIX |
cap. XX→ |
GESÜ avendu terminòu questi discursi u l’è partiu dâ Galilea, e u l’è andætu ne i cunfin da Giüddea de là da u Giurdan;
2 E l’han seguitòu multe türbe, e ne u mæximu leugu u i ha guarii.
3 E i Farizei se sun accustæ a lê per tentâlu dixendughe: l’è permissu all’ommu de mandâ via so muggê per qualunque mutivu?
4 E lê rispundendughe u g’ha ditu: nun ei lættu che quellu che da prinsipiu u l’ha creòu l’ommu u i ha creæ mashciu e femmina? e u l’ha ditu:
5 Per questa raxun l’ommu u lascià u puæ, e a muæ, e u stâ ünìu â so muggê, e sân dui in t’ünha sula carne.
6 Nun sun dunque ciü due, ma sulu ünha carne. Dunque che l’ommu u nu separe quellu che Diu u l’ha ünìu.
7 Ma perchè dunque, han ditu, Мuzæ u l’ha cumandòu de dâ a scrittüa du repüdiu e mandâla via?
8 U g’ha rispostu: Muzæ u v’ha permissu de mandâ via ê vostre muggê pe a düressa du vostru cheu; ma da prinsipiu nun è stætu cuscì.
9 Però ve diggu che chiunque mandiâ via so muggê, feua che рer caxun d’adülteriu, e u ne piggia ün’âtra, u cumette adülteriu; e chi spuzià quella ch’a l’è stæta repüdiâ u cumette adülteriu.
10 I so discepuli g’han ditu: se questa l’è a cundisiun dell’ommu cu a muggê nu cunven mariâse.
11. E lê u g’ha ditu: nun tütti intendan questa parolla, ma quelli a i quæ u gh’è stætu cuncessu. 12 Perchè ghe sun di eünüchi che sun nasciüi cuscì da u senu da muæ, e ghe sun di eünüchi che sun stæti fæti da i ommi, e ghe ne sun de quelli che se sun fæti eünüchi da lu mæximi pe u regnu du sê. Chi peu capî capisce.
13 Allùa ghe sun stæti prezentæ di figgieu piccin, perchè u mettesse e muen surva de lu e u pregasse; ma i discepuli ghe criavan.
14 Ma Gesü u g’ha ditu: lasciæ quelli figgieu e nu ghe pruibî de vegnî da mi, perchè de questi suli l’è u regnu du sê.
15 E avendu misse e muen surva de lu, u l’è partìu de là.
16 E eccu ün tale avvixinanduseghe u g’ha ditu: bun Meistru, che ben fô mi per aveì a vitta eterna?
17 U quæ u g’ha rispostu: perchè ti m’interrughi inturnu a u ben? Ün sulu u l’è bun, Diu. Ma se ti veu intrâ ne a vitta, osserva i cumandamenti.
18 E quæ sun? u g’ ha rispostu. E Gesü u g’ha ditu: ti nun ammassiæ, ti nu cumettiæ adülteriu, ti nun arobiæ, ti nu fæ fâsa testimuniansa:
19 Onura to puæ, e to muæ, amma u to proscimu cumme ti mæximu.
20 Quellu zuvenu u g’ha ditu: ho osservòu tütte queste cose fin dâ mæ zuventü; cose me manca anсun?
21 Gesü u g’ha ditu: se ti veu ese perfettu, và, vendi quellu che ti hæ e dallu a i povei, e t’aviæ ün tezoru in sê; e vegni e seguime.
22 Ma u zuvenu avendu sentìa questa parolla, u l’ è andætu via disgüstòu, perchè u pussedeiva multu.
23 E Gesü u l’ha ditu ai so discepuli: in veitæ ve diggu che ün riccu u l’intrià diffisilmente ne u regnu du sê.
24 E ve diggu de neuvu che l’è ciü fassile che ün camællu u passe pe u fuamme d’ün’aguggia, che ün riccu intrâ ne u regnu du sê.
25 E sentìe queste cose, i discepuli ne restavan multu mâveggiæ dixendu: chi se purià dunque sarvâ?
26 Ma Gesü guardanduli u g’ha ditu: questu u l’è impuscibile pressu i ommi, ma pressu Diu l’è puscibile tüttu.
27 Allùa Pietru rispundendu u g’ha ditu: eccu che nui emmu abbandunòu tüttu, e t’emmu seguitòu: cose sâ de nuì?
28 E Gesü u g’ha ditu: in veitæ ve diggu che vuì perchè m’eì seguitòu, ne а rigenerasiun, quandu u Figgiu dell’ommu u sâ assettòu in sciu tronu da so maestæ, v’assettieì vuì ascì surva duzze troni, giüdicandu ê duzze tribü d’Israele.
29 E chiunque avià abbandunòu a caza, о i fræ, o ê seu, о u puæ, o a muæ, о a muggê, o i figgieu, o ê pussesciuin per u mæ numme, u risevià sentu votte tantu e u pussedià a vitta eterna.
30 E multi primmi sân i ürtimi, e multi ürtimi i primmi.