Esopo Zeneize 1822/A Vorpe, e a Beccassa

Da Wikivivàgna
Esopo Zeneize de Martin Piaggio
A Vorpe, e a Beccassa
Zena, Stampaja Pagan, 1822 - Primma ediçion
e en stæti reixi con êu e ôu.
In notta e diferençe co' l'ediçion do 1846.


[p. 83 modifica]
FOA XLIV.

A Vorpe, e a Beccassa.


Un-na Vorpe vegia, e fin-na
A disnâ un giorno a l’inviò
A Beccassa so vexin-na,
Che per smorfia a l’aççettò,

[p. 84 modifica]

E scicomme a çercò o moddo
De burlâla, a gh’appaeggiò
Un-na pignattâ de broddo,
Che in t’un testo a ghe versò;

A Beccassa a s’affannava
Con o becco de pittâ
Quello broddo, ma o scûggiava
Senza poeine mai collâ;

Ma quell’atra[1] a o leccò presto
Co-a so lengua longa, e affiâ,
E a lasciò ben netto o testo
Ciù che un drappo de bûgâ;

A Beccassa a se n’andò
Affammâ, e mortificâ,
E lé ascì a Vorpe a l’inviò,
Onde rendighe o disnâ;

Pe’ appattâse a gh’appaiggiò[2]
Da broddella consumâ,
Che in t’un fiasco a ghe portò
Con pregâla de mangiâ;

Povea Vorpe![3] a se rodeiva,
Quello fiasco a l’annastava,
Ma a so lengua infiâ a no poeiva
In to collo, e a ghe bägiava;

A Beccassa a se ne rieiva,
Perchè o becco zù a l’infiava:
Lecca, Vorpe, a ghe dixeiva,
Che mi lecco, e a mincionnava.

[p. 85 modifica]

No stâ a fâ tanta gazzæa,
Disse a Vorpe inveninâ,
Con a mæxima monæa
(Semmo patta)[4] son pagâ.

Chi fà inganni aspete inganni,
Chi dà danni aspete danni,
E chi vêu de bûrle fâ,
Bûrle ascì se pêu aspetâ
Senza aveiselo pe-a mâ.

  1. L’atra incangio
  2. appaeggiò
  3. A Vorpon-na
  4. Che t’ho dæto,