Doroi de pansa
Câa
| Doroi de pansa caosæ da ra democraçia a ri doi oligarchi Benardo e Baciccia Sonetti de |
| exemprâ conservao inta Libraja de Stoia Moderna e Contempoannia de Romma |
LIBERTÉ EGUAGLIANSA
DOROI’ DE PANSA
CAOSÆ DA RA DEMOCRAZIA
A RI DOI OLIGARCHI
BENARDO E BACCICIA
SONETTI
Ninte me maraveggio, perchè sò mì,
Quello, che se dixeiva in ogni canto;
Roba, Bernardo cao da fâ stordî,
Ghè dî voì poco? vêise prostituì
I nostri Emblemi che costavan tanto?
Ra Buscoa rossa, e o Libro d’Oro ascì
Se poesse rimediâ a sto imbaraçço.
Farèiva voto d’esse un pò ciù à man,
Per dive a veritè: ogni cristian
Dixe, che intanto sêmmo andeti a sguasso
Ahimè! caro Zerman mœuro d’angoscia!
Mi quæxi non sò ciù quello, che fasse!
In questi giorni amai tutto me fruscia!
Ognun ne sciorte fœua d’in trà so sguscia.
Con dî ra so raxon sciù tutte e ciaççe,
E Ziardoe parèmmo, che fan smurscia
Chi l’aesse mai pensao caro Baccicia:
Chi paieva[1] che tremasse a nostra vista.
Questa a se ciamma una figura trista,
A reisego avei misso a nostra ciccia,
Cucchi
- ↑ paeiva ò paiva