Discorso in lengua zeneize doppo l'eleçion do Seeniscimo Duxe de Zena Antogno Çebà/Parte sesta

Da Wikivivàgna
Discorso in lengua zeneize doppo l'eleçion
do Seeniscimo Duxe de Zena Antogno Çebà
de Bernabè Çigâ Cazê
Parte sesta
[p. 29 modifica]


PARTE SESTA, ET ULTIMA.


In quest'ultima parte sarò breve,
Perchè quarcun de leze no s'agrève,
E mi sè tegnuo greve:

[p. 30 modifica]

Arrecomando assè ri forestè
Homi da ben, viandanti, e Passagè,
Che per vorei de Dè
A lò negotij pe ro Mondo vàn,
E s'a Zena piaxei receveràn,
A noi ro renderàn,
Chi chiù cha y atre gente atorno andemo,
E quasi in ogni Terra nio facemo;
E si y admetteremo,
No digo se no quelli ch'è raxon,
A quarche nostra conversation,
Ch'in re lò terre ancon
Ro mesmo solen fà verso de noi,
E carezzàne, e gran cointo tegnì,
Mi se ben son dri menoì
Ho recevùo da ri Segnoi de Spagna,
E d'Italia, e de Franza, e d'Alamagna
In casa, e a ra campagna
Dre cortesie, e dri favoi assè,
E a re publiche feste, e a re privè
Son steto dri chiamè;
E si in lò Terre honoran noi Zeneisi,
Perche con lò no demo esse corteisi
In ri nostri Pae[i]si?

[p. 31 modifica]

A l'utile ro giusto anteporremo,
Ny ro contrario moè comporteremo,
E così ben staremo,
Come ne mostrera l'esperientia,
E fin d'aora conosce chi ha Prudentia,
E ne antivè l'Essentia.
Vògio dì un'atra cosa d'importantia,
E con quella finì l'ultima stantia,
E questa è ra sustantia,
Che a noi sta ben, si ne conven assè
Dra Catholica, e Sacra MAIESTE[']
Sempre stà confederè,
Perchè ra sò amicitia si è leà,
E ro procède sò giusto, e Reà,
Onde no poemo errà,
E per respetto sò n'è havùo respetto,
E senza dubio l'è così in effetto,
Ognun è circonspetto:
In Italia ogni Principe stà in paxe,
Perchè così a ro gran Rè piaxe,
L'è fondamento, e baxe
Dro publico reposo, e segurtè,
E un dri doi Oggi dra Christianitè:
L'atr'è ra Maiestè,

[p. 32 modifica]

Dro glorioso Escelso, Invito, e giusto
Rodolfo d'Austria gran Cesare Augusto:
Se dè con molto gusto
Amà questo Monarca, e reverìro
Contra Heretici, e Turchi soccorrìro,
E in quello graò tegnìro,
Che a Principe è devùo tanto sorvàn:
Otra de questo ell'è Imperaò Roman,
Chi ten ro Mondo in man;
E quello gran Segnò chi ha in man ro Cè,
E a Roma seze in lògo de San Pè,
Staghemo ben con lè,
E haveremo in favò ro Cè, e ra Terra,
Pensè se starà ben ra nostra terra:
Se fò de questa terra,
Ro mè scrive, e parlà parrà servaggio,
Sacchien che scrivo, e parlo in mè lenguaggio.


IL FINE.