Cançon 1763

Da Wikivivàgna
Cançon pe l'incoonaçion do seeniscimo duxe
Ridorfo Emillio Maja Brignoe
seguia a-i 16 d'arvî 1763

de Steva de Franchi
inseja into Tributo d'Elicoña, Zena, Stampaja Gexiniaña 1763
ripubbricâ into Chitarrin do 1772.
exemprâ conservao a Zena presso a libraja Beio
[p. 57 modifica]
CANÇON


Fœura fœura de chì seccante Musa
Zeneize, a non è questa
Per ro to chittarin
Istoria da cantâ. Basta per scusa,
Che vœu questa gran festa
Corde d'argento, e d'oro ri cantin.
Gran testa, e gusto fin.
Pêto de bronzo, e voxe de canon
Bastan a marapeña
A cantâ ra scaretta
Dra muxica, che vœu questa fonzion.
Da spaventâ ra veña
Ciù latiña, e ciù netta
De quanti moæ de Pindo in sciù ro scœuggio
Ra lellora han gustaò con l'orofœuggio.

2.
Ognun, chi dagghe a quello Trono un sguardo,
O ghe vedde là seze
Træ gran figure in ære,
Che vœun adorazion, ciù che resguardo;

[p. 58 modifica]

Ni l'œuggio ghe pœu reze
A ri lampi, che brillan à migiære
Sciù quelle auguste, e cære
Persoñe, che stan lì per figurâ
Re Virtù dro comando
Con veritæ de fæto:
Megio de quello, che non sà pensâ
Un Poeta, façando
A capriçio un retræto
De quello, che o vœu fâ credde a ra gente,
Quando son sœunni e fôre ben depente.

3.
Ma chi a non va così. Miræ là in mezo
Quella cera, chi spira
Gravitæ, e contegno.
Sciù ra fronte lezeì, comme mi lezo.
Giustizia[1], chi non mira
Nisciun in faccia per nisciun sovegno:
Che con tutto l'inzegno
Non pensa che a tegnî drite a livello
Re barançe de Zena;
E chi ciode re oregge
A recomandazion de questo e quello;
Chi moæ non cangia scena,
E despensa paregge
Re oggæ a ognun dri çittadin chi vegne,
E a fâ capî ra sò raxon s'inzegne.

[p. 59 modifica]


4.
Da l'un a l'atro laò tegnan desteize
Re braççe a re barançe
Doî atri Personaggi,[2]
Che finzan, un ro Zelo ben inteizo
Dre nostre leze, e usanze,
Chi non se cangia per menaççe, o sbraggi.
L'atra, che a ri vantaggi
Dra Giustizia, no moæ façendo guerra
Mette fren a ro troppo,
E finze ra Clemenza.[3]
Queste en persoñe vere in sciù ra terra.
Non visioin, che a galoppo
Trottando spande in crenza
Ro Pindo, ro Parnasso, e l'Ipocrene,
Che son dri sfaççendæ re cantilene.

5.
Miræghe ben chi son. Quello è ro Duxe
Dri Brignore Ridolfo.
Dro quæ se piggio a dîne
Quello, che voræ dî quella so luxe:
M'alargo, e façço gorfo
Si grande in ato mâ, da non uscîne:
E se pœu ben capîne
Tanto o quanto ro reisego, chi voze
Un œuggio sciù ra vitta,
Ch'o l'ha menaò fin aora

[p. 60 modifica]

In vexende continue, e fadigose.
Carta ni calamitta
Non sà infirâ ciù un aora,
Chi me ghîe a pigiâ teren; se façço
Veira a parlâne, e a fâ camin m'amaçço.

6.
Quella a man drîta, chi no pâ capaçe
Solo a fâ ben a tutti.
Ghe vœu poco a capî
Che l'è ra sò Compagna: d'assettâçe[sic]
Degna, e de rende mutti
Ri statuti, che vœran[sic] proibî
A re Donne d'unî
Ro Regno (che pur troppo noî ghe demmo)
Con ro Trono, sarvaò
Pe ri ommi tutto intrego.
Che ro rigô de quello Graò Supremmo
De rende moderaò
L'è tutto ro sò impiego.
Questa l'è ra gran Damma Pelinetta[4]
Che a veira in Trono, a l'è fortuña, e inçetta.

7.
L'atro a senestra carego de parme,
E de verdi orofœuggi
O l'è Zane Françesco:[5]

[p. 61 modifica]

Che sciù re braççe vistòse tant'arme
Caræ sciù questi scœuggi,
Chi pareivan mirâ Zena in cagnesco;
De testa sempre fresco
O l'ha fæto stupî fin ri nemixi:
Chi provedendo a tutto
In mezo a re tempeste
Se ra passava in doî fatti sorixi;
Ma in dâ recatto a tutto
Bon per çento atre teste;
Portava scrîto in tutta ra persoña
Zelo dra Libertæ, e dra Coroña.

8.
Aora vegnîme a dî, Muze mæ care,
Che l'è tempo de fâ canzoin, e farse.
Mi no sò manco d'onde incomençâre:
Non perchè sæan scarse
Re materie da fâ Poemi intreghi:
Ma non vâ, che fadîghe in sforzi e preghi,
Che tremmo solo de miraghe in façça,
E de poira ro cœu deventa giaçça.


DI MICRILBO TERMOPILATIDE
  1. Nella Sala del gran Consiglio Simbolo della Giustizia.
  2. Nella gran Sala come sopra.
  3. Nella gran Sala come sopra.
  4. La Sig. Pelinetta nata Lomellina moglie del Serenissimo
  5. L'Eccellentiss. Gio: Francesco Brignole, Fratello di Suo Serenità, che fu Doge l'Anno 1746.